W artykule przedstawiono wyniki analiz trzech instalacji c.w., które charakteryzuje różny stan techniczny i wyposażenie oraz problemy eksploatacyjne. Problemy te skłoniły do wykonania pomiarów i przeprowadzenia analizy efektywności energetycznej instalacji przy wykorzystaniu do jej oceny współczynnika nakładu ciepła HIF [2]. Uzyskane wyniki porównano z wartością teoretycznie obliczoną dla instalacji c.w. o podobnej wielkości i wyposażeniu. Ponadto pomiary w kompleksie budynków N (2 budynki) potwierdziły brak zapewnienia wymaganej temperatury c.w. Przede wszystkim jednak problemem tej instalacji jest bardzo duża wartość współczynnika HIF (0,42-0,48 GJ/m3), wskazująca na nieodpowiednią (niską) efektywność energetyczną. Pomimo rozbudowanej geometrii instalacji (3 budynki) i tylko nieznacznie mniejszej liczby mieszkań w kompleksie budynków A, wyznaczony na podstawie pomiarów współczynnik HIF jest dużo mniejszy (0,28 GJ/m3). Ta instalacja wyposażona jest w termostatyczne zawory podpionowe. Ograniczają one czas pracy obiegów cyrkulacyjnych. Takie ulepszenie zmniejsza straty ciepła, co najmniej o 10%. W artykule zwrócono też uwagę na możliwość wykorzystywania współczynnika HIF do identyfikacji stanu awarii II typu (nadmierne zużycie ciepła), dużo trudniejszych do diagnozowania niż przerwanie dostawy ciepła lub c.w.