W artykule podjęto problem analizy lokalnych uwarunkowań geologicznych, hydrogeologicznych, wietrznych i słonecznych w rejonie Centralnego Portu Komunikacyjnego (CPK). Zrealizowano to pod kątem efektywnego wykorzystania lokalnych zasobów energetycznych do budowy w tym obszarze niskoemisyjnych i energooszczędnych systemów zaopatrzenia w energię infrastruktury budowlanej i transportowej. Stwierdzono, że przystępując do prac projektowo- -koncepcyjnych nad CPK nie przeprowadzono pełnej analizy lokalnych zasobów energii odnawialnej (OZE) zawartej w gruncie, wodzie, powietrzu, jak również energii słonecznej, co wskazuje na lukę informacyjną w zakresie możliwości wykorzystania dostępnych zasobów energetycznych w tym projekcie. Stwierdzono, że w rejonie CPK najbardziej perspektywicznym źródłem energii jest energia geotermalna, zasoby której są na tyle duże, że mogą stać się ekologicznym i tanim źródłem energii , przeznaczonej nie tylko do ogrzewania pomieszczeń, ale również pasów startowych. Centralny Port Komunikacyjny ma szansę stać się symbolem nowoczesnego podejścia do energetyki. Dzięki inteligentnym systemom zarządzania energią, odnawialnym źródłom energii oraz dążeniu do neutralności klimatycznej, projekt ten może stać się wzorem dla przyszłych inicjatyw zrównoważonego rozwoju, efektywności energetycznej oraz ochrony środowiska.