W długotrwałym procesie budowy elektrowni jądrowej pierwszym krokiem jest wybór lokalizacji, poprzedzony wykonaniem szczegółowych badań i analiz. Ich celem jest identyfikacja zagrożeń dla bezpieczeństwa obiektu wystę- pujących na danym terenie, jak również określenie stopnia oddziaływania tego obiektu na otoczenie. Efekty tych działań zebrane są w postaci opracowanego raportu lokalizacyjnego, którego zakres oraz formę określa Rozporzą- dzenie Rady Ministrów z dnia 10 sierpnia 2012 r. (Dz. U. 2012, poz. 1025). W myśl najnowszych zmian regulacyj- nych wprowadzonych w ramach ustawy o zmianie ustawy o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiek- tów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących oraz niektórych innych ustaw, dokumentem poprzedzającym sporządzenie takiego raportu lokalizacyjnego jest instytucja raportu wstępnego. W zamiarze ustawodawcy, wprowa- dzenie raportu wstępnego stanowi element dostosowania polskich regulacji prawnych do rekomendacji Międzynaro- dowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) w zakresie badań lokalizacyjnych dla obiektów jądrowych. W artykule przeanalizowano zakres wstępnego raportu lokalizacyjnego na tle dotychczas obowiązujących przepisów, a także niektórych zaleceń MAEA. Analizie poddano procedurę wyboru lokalizacji pod budowę elektrowni jądrowej, zakres badań lokalizacyjnych niezbędnych do opracowania wstępnego i ostatecznego1 raportu lokalizacyjnego, jak rów- nież kryteria brane pod uwagę w ocenie terenu przeznaczonego pod budowę elektrowni jądrowej.