Polska w statystykach Unii Europejskiej, zajmuje przedostatnie miejsce, pod względem wytwarzanych odpadów komunalnych w krajach europejskich. Do 2035 r., zgodnie z prawem unijnym, państwa członkowskie mają osiągnąć poziom recyklingu odpadów komunalnych w wysokości 65%. Według danych GUS za rok 2020 Polska osiągnęła ogólny poziom recyklingu w wysokości 26,7%, z wyłączeniem odpadów ulegających biodegradacji. Presja ze strony Unii Europejskiej na znacznie wyższe poziomy recyklingu skłania do budowy wielu nowoczesnych instalacji, w tym zakładów mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów (MBP). W zakładach MBP często panują trudne warunki pracy dla pracowników: bardzo nieprzyjemny zapach, nadmierne światło, zagrożenia biologiczne, gryzonie i hałas. Nadmierny hałas może nie tylko uszkadzać słuch, ale także powodować inne negatywne problemy zdrowotne. Przykładem może być obniżona sprawność umysłowa, zmniejszona precyzja ruchów oraz zaburzenia widzenia. Celem artykułu było przeanalizowanie i zbadanie narażenia na hałas w wybranych obszarach zakładu MBP w celu określenia maksymalnego oraz średniego narażenia pracowników na ten czynnik.