Utrzymanie wymaganych wartości wilgotności względnej i temperatury w obszarach, w których dzieła sztuki są przechowywane, eksponowane lub poddawane konserwacji, często jest wspólnym wyzwaniem dla specjalistów z różnych dziedzin i zespołów interdyscyplinarnych. Powiązanie wiedzy i doświadczenia konserwatorów zabytków oraz specjalistów w zakresie nauk technicznych w dziedzinie warunków środowiskowych, przemian psychrometrycznych powietrza, termodynamiki, przepływów powietrza w pomieszczeniach, systemów wentylacji i klimatyzacji, pozwala na rozwiązanie wielu problemów, które mogą wystąpić w tak ciekawym i wymagającym środowisku, jakimi są muzea, archiwa, magazyny dzieł sztuki oraz pracownie konserwatorskie. Aby przybliżyć takie problemy oraz przedstawić sposoby ich analizy, w artykule odniesiono się do zagadnień związanych z funkcjonującą instalacją wentylacyjno-klimatyzacyjną pracującą na potrzeby pomieszczeń w muzeum, służących jako magazyn oraz pracownia konserwatorska. Sformułowane wnioski mogą posłużyć zarówno pracownikom muzeum, jak i inżynierom zajmującym się w swojej pracy zawodowej instalacjami wewnętrznymi w muzeach i archiwach do analizy poprawności i korekty pracy systemów wentylacyjno-klimatyzacyjnych tak, aby osiągnąć wymagany cel, jakim jest spełnianie bardzo restrykcyjnych wymagań w zakresie warunków wewnętrznych w pomieszczeniach o różnym przeznaczeniu.