Zadaniem przedsiębiorstw wodociągowych jest zapewnienie ciągłych dostaw wody o odpowiedniej ilości, jakości oraz ciśnieniu z uwzględnieniem ekonomicznego aspektu eksploatacji. Zdając sobie sprawę z odpowiedzialności jaka na nich ciąży, przedsiębiorstwa te starają się zapewnić dostawę wody między innymi poprzez gromadzenie jej zapasu w zbiornikach sieciowych. Jednak projektanci tego typu zbiorników, bazują na nieaktualnych wzorcach godzinowego poboru wody opracowanych w drugiej połowie ubiegłego wieku, nieprecyzyjnych wytycznych lub projektują zbiorniki zgodnie z wolą inwestora w myśl zasady – „im większy, tym lepszy”. Dlatego często zdarza się, że zbiorniki te są przewymiarowane, a co za tym idzie – trudne w eksploatacji. Pojawia się zatem pytanie – czy projektanci systemów wodociągowych, szczególnie zlokalizowanych na terenach wiejskich, dysponują obecnie możliwościami optymalnego obliczenia pojemności użytkowej sieciowych zbiorników wyrównawczych? Celem niniejszego artykułu jest dokonanie przeglądu aktualnego stanu wiedzy na temat analizowanego problemu. Wzięto zatem pod uwagę zapisy aktów prawnych i wytycznych, a także wyniki badań i zalecenia różnych auto- rów/badaczy zajmujących się tą tematyką.