Problem odnowy wody w obiektach basenowych związany jest przede wszystkim z zatężaniem niektórych zanie- czyszczeń (z jakością wody basenowej) oraz z zapotrzebowaniem na wodę uzupełniającą straty w zamkniętym obiegu basenowym (objętością wody basenowej). Problem ten przedstawiono na podstawie analizy fizykochemicznej próbek wody basenowej (pobranych co dwie godziny w ciągu jednego dnia oraz pobranych codziennie w ciągu jednego tygodnia) i wielkości zapotrzebowania na wodę uzupełniającą (rejestr wskazań z wodomierza) w zależności od frekwencji oraz w odniesieniu do racjonalnej gospodarki wodnej dla basenu typu sportowego. Wyniki porównano z wytycznymi rozporządzenia w sprawie jakości wody w pływalniach oraz zaleceniami normy DIN 19643. Parametry jakości wody basenowej, takie jak: absorbancja, potencjał redox, chlor związany, azotany i chlorki, można było uznać za wskaźnikowe do codziennej oceny jej jakości i w zależności od ich wartości uzupełniać obieg wodą z sieci wodociągowej. Stosowana ilość wody uzupełniającej (średnio 40,6 L/os.·d) przekraczała zalecenia normy DIN 19643 o 26%. W celu racjonalizacji gospodarowania wodą należałoby przeprowadzać analizę jakości wody przy zmniejszonym do 30 dm3/os.·d zużyciu wody uzupełniającej (czyli średnio 11,5 m3/d zamiast 15,6 m3/d).